در هکتونها شاهد چه چیزهایی هستیم؟
کیسه خواب، نوشابه انرژیزا و پیتزا
نوشته سعید چوبانی • 16 ارديبهشت 1393
ما ایرانیها مثل همه مردم دنیا، دورهمی های زیادی داریم. از مراسم های فرهنگی و سنّتی گرفته تا همایش ها و گردهماییها و در نهایت کافه نشینیهایمان. ولی اغلب جای یک چیزی خالی است. جای رویدادی که خروجی ملموسی داشته باشد و دست آخر بگوییم که: بله، حداقل یک بار هم که شده دورهم جمع شدیم و خیلی جدّی کاری کردیم که به کار آید. هکتون (Hackathon) راهکاری هیجان انگیز برای حل این موضوع است.
هک کردن چیز بدی نیست، باور کنید
قبل از اینکه سراغ هکتون برویم، باید تکلیف خودمان را با واژه -هک- روشن کنیم. هک به معنای تخریب و از بین بردن نیست. این تصوّری است که مدتهاست به اشتباه رایج شده است. هک به معنای نفوذی حرفهای برای تولید یا بهتر کردن یک برنامه کامپیوتری (و یا هر چیز دیگری) است. کسانی که به قصد تخریب (مثلا دزدیدن رمز مودم وایرلس!) سر به سر بقیه میگذراند کِرَکِر نامیده میشوند و اغلب احترام چندانی به آنها قایل نمیشویم مگر اینکه در راستای هدفی بزرگتر دست به چنین کاری زده باشند.
کیسه خواب، نوشابه انرژی زا و پیتزا
وقتی حرف از جوانهای غربی و دورهمیهایشان میشود تصویری که در ذهنمان ساخته شده، چیزی به جز جشنها و بزن و بکوبهای بی مهابا نیست ولی روی دیگر ماجرا بخشی از زندگی جوانانی است که زندگی آنها با تکنولوژی عجین شده است. یکی از این دورهمیهای به شدت هیجان انگیز، هکتون نام دارد. در هکتون چند صد نفر برنامه نویس، طراح گرافیک، مدیر پروژه (و یا هر کسی که خلاصه یک چیزی از دستش برمیاید) دور هم جمع میشوند و در مدت زمان کوتاه و مشخص، سعی میکنند چیزی را هک کنند. این چیز میتواند حفرهای امنیتی در یک نرم افزاری بسیار پیچیده باشد و یا طراحی وب سایت برای یک موسسه خیریه. در هکتونها دیگر چندان خبری از گزافه گویی نیست و باید آستینها را بالا زد و شروع کرد به کد نوشتن. بسته به اینکه چه شرکتی هکتون را برگزار میکند، جایزه مشخصی در نظر گرفته میشود که معمولا آنقدری عدد بزرگی هست که فضای رقابتی شدیدی را بوجود بیاورد. در اینجا دیگر خبری از غذاهای رنگارنگ و تخت خواب های گرم و نرم نیست. باید پیه یکی دو شب بی خوابی و کار کردن مثل یک ماشین را به تن بمالیم. برای خورد و خوراک هر از گاهی یک نوشابه انرژی زا و قطعه ای پیتزا فکر بدی نیست و محض احتیاط هم که شده باید یک کیسه خواب به همراه داشته باشیم تا اگر وقتی برای چشم روی هم گذاشتن پیدا کردیم از ان استفاده کنیم وگرنه باید بتوانیم جایی روی صندلیها و میزها برای خود دست و پا کنیم.
هکتون (Hackathon)
هکتون از ترکیب دو واژه هک و ماراتون بوجود آمده و از آن بعنوان بزرگترین رویداد آموزشی جهان بعد از پدید آمدن اینترنت یاد میشود. در حالی که اینترنت زمینه استفاده از دانش موجود در جهان را فراهم میکند، هکتونها از همین بستر برای خلاقیت و اضافه کردن چیزی به آن بهره میبرد. دیگر به جای اینکه در کافهها و کتابخانهها راجع به مشکلات دنیا حرف بزنیم، فرصتی داریم که دور هم جمع بشویم و شانس خود را برای حل این مشکلات امتحان کنیم. هیچ محدودیت، قانون عجیب و غریب و آزمایشی وجود ندارد و همه از یک فرصت برابر برای تبدیل دانستههایمان به چیزی به درد بخور استفاده میکنیم.
هکتونهای بزرگ تک کرانچ که چندین بار در سال در شهرهای مختلف دنیا برگزار میشوند
هکتونها خروجی به دردبخوری دارند؟
خوب… از تعداد هکتونهایی که توسط غولهایی مانند اَپل، گوگل و بقیه برگزار میشود، میتوان حدس زد که خروجی هکتونها اغلب نرمافزارهای عظیمی است. برای مثال بخش اعظمی از نرم افزار اسکایپ را سیستمی به نام -گروپ می- شکل داده است. این سیستم خروجی یکی از هکتونهای آمریکاست که مدتی بعد از ادامه فعالیت خود توسط اسکایپ به قیمت ۵۰ میلیون دلار خریداری شد. خوب… برای چند ماه کار پول بدی هم نیست! نرمافزار دیگری که به احتمال هر روز با آن سروکار دارید، سیستم لایک و چت فیسبوک است که بعد از هکتونی بین کارمندهای فیسبوک بوجود آمد و همه گیر شد.
تا قبل از سال ۲۰۱۳ رکورد بیشترین جایزه برای هکتونها در دست هکتون وب سایت تک کرانچ بود که به برنده طراحی یک بازی برای شبکههای اجتماعی، ۲۵۰ هزار دلار جایزه میداد ولی سال پیش شرکت سیلزفورس یک هکتون برگزار کرد و با تایین جایزه یک میلیون دلاری رکورد بیشترین جایزه را شکست.
دانشگاهها کجای کارند؟
برخلاف تصوّر همیشگی که دانشگاهها کاری به کار هکرها ندارند، بزرگترین هکتونها تا بحال در دانشگاه ها برگزار شدهاند. دانشگاه مهندسی پن در فیلادلفیا و دانشگاه لس آنجلس به ترتیب هر سال میزبان هکتونهای پن اپس (PennApps) و الای هکس (LAHacks) هستند که بیشترین آمار شرکت کنندگان را در میان بقیه دانشگاههای آمریکایی و اروپایی دارند. هکتونهایی چند ده هزار نفره با حضور شرکت کنندگانی از همه دانشگاههای آمریکا.
هکتون LAHack با حضور دانش آموزان و دانشجویان از سراسر آمریکا
از مملکت خودمان چه خبر؟
تا بحال هیچ هکتون رسمی در کشورمان برگزار نشده. جالب اینجاست که به محض اینکه نام همایشی در غرب مطرح میشود، بالاخره یک ایرانی پیدا میشود که بخواهد نسخه بومی آن همایش را اجرا کند ولی بعد از گذشت ۱۵ سال از برگزاری هکتونها، کسی سختیهای برگزاری آن را تا بحال به جان نخریده و ترجیحن به سخنوریها اکتفا شده است.
شرکتها هم نیازی نمیبینند که با برگزاری چنین رویدادهایی محصولات خود را بهتر کنند چرا که همان محصولات همیشگی باندازه کافی به فروش میرسد و پولدارشان میکنند.
دانشگاهها هم که اغلب در باغ نیستند.
Morteza
یک دور همی که خروجی دارد! چیزی که ما نیاز داریم ولی شاهد آن نیستیم.در ایران رسم است که بگویند برنامه نویس تک رو و تنها مشاهده می شود.رسم است که کار تکی که انجام می دهند ولی موفق نمی شوند و کار گروهی انجام می دهند و شکست میخورند چون تمرین دور هم بودن را یاد نگرفته اند
مصطفی
درسته هکتور نداریم ولی چند سالیه استارت آپ ویکند (http://startupweekend.ir/) به راه افتاده که به انگیزه تولید نرم افزار و ایده پردازی تو مدت زمان کم و به طور رقابتی(کاملا مطابق با جو گفته شده) با تیم هایی که اعضاش شاید حتی همدیگر تا بحال ندیدن. و البته گاهی با ارسال ایده ها برای رقابت با خارج کشور….
اینجا هم یه مصاحبه جالب با یکی از برنده ها هست: http://www.iclub.ir/ipulse21-with-reza-ghobadi-about-morshed
سعید
آره دوست خوب 🙂
ولی داستان استارتاپ ویکند فرق داره با هکتونها.
مصطفی
درسته، منم نمیگم که همونه، ولی خیلی هم فرق نداره. اصل ساختارشه که مشابه هم هستن: رقابت، کار تیمی، زمان کم، بازاریابی و جایزه!
شایان
تعدادی از دلایل عدم برگزاری این همایشها در ایران یا به تعبیر شما بومیسازی به نظر من اینهاست :
اولین مورد نگرش منفی به هک هست که اشاره کردید. این مساله نه تنها باعث میشه عموم مردم علاقهای به این همایشها نشون ندن، بلکه نگرش منفی نسبت به شرکت کنندگان به وجود میاره.
دومین مورد نگاه به تکنولوژی و تولیدکنندگی در این حوزه هست. به نظر من، هنوز هم توی کشور کسانی که در این زمینه ترجیح میدن چیزی تولید کنند (به جای اینکه مصرف کننده صرف باشن) خیلی کمه.
سومین مورد نبود امکاناته!! بخش از خروجی هکتونها سختافزاری هست. خودتون میدونید که اینجا تهیه یدونه کیت Raspberry Pi چقدر مشکله. چند سال پیش برای فلش رام سامسونگ به جیگ مخصوصی نیاز پیدا کردم که مدار بسیار سادهای داشت و روی Ebay انواع اون به فروش میرسید. اینجا نه تنها کسی راجع بهش چیزی نشنیده بود، بلکه توی وب فارسی/فرومها هیچ مطلبی راجع بهش وجود نداشت و اولین و آخرین راه، مراجعه به نمایندگی بود. اون موقع مدار رو با صرف وقت کمی و با کمک یوتیوب درست کردم. اما همیشه نمیشه همه چیز رو ساخت. در کشورهای برگزار کننده هکتون، این مسائل وجود نداره.
چهارمین مساله عدم وجود بازار برای خروجی این همایشهاست که انگیزه برای شرکت رو کم میکنه. شرکتهای مثل فیسبوک از دل این همایشها مستقیما نیرو جذب میکنن. با یه نگاه به خروجی استارتاپ ویکندهای برگزار شده در ایران – که جذب سرمایه و بازاریابی برای ایدهها هدف اصلی برگزاریشون هست – میتونید در مورد هکتون احتمالی در ایران قضاوت کنید.
شخصا فکر میکنم بهترین مکان برای شروع چنین طرحهایی دانشگاه هست. خاطرم هست چند سال پیش مسابقه “هک و نفوذ” در دانشگاه صنعتی شریف برگزار شده بود (bit.ly/1sgm5rb) امیدوارم این مسابقات به شکل بین دانشگاهی و نه صرفا با هدف نفوذ (!) بیشتر انجام بشه.
عبداله
املاتون رو درست کنید لطفا زجر آوره!
سعید
دقیقن کجا اشکال وجود داره؟
ناشناس
همین پاراگراف آخر کافی بود که فردا همه پاشن بیان یه رویداد به اسم هکتون برگزار کنند و مثل رویداد های دیگه گند بزنن توش
کلبوک
جالب بود، دانشگاه ها همتو باغ نیستن! 🙂
فرخ
ما هم از این دورهمی ها زیاد داریم.قلم چی و گاج و گزینه دو و… هر هفته جمعه بچه ها رو یک جا جمع می کنند تا معلوم شود چه کسی بهتر می تواند تست بزند!
مفتش
مرسی آقا سعید گل، خیلی اطلاعات خوبی بود. شرمنده که اینو میگم اما بهترین قسمت متن آخرش بود که نوشتی: دانشگاهها هم که اغلب در باغ نیستند!
پدرام
دانشگاهها هم که اغلب در باغ نیستند.
آخ گفتی
یاور
خیلی خوبه ولی چیش به ما ایرانیا ؟!
احمدی
خیلی عالی بود
مخصوصا قسمت آخرش درباره نرم افزارهای ایرانی و ذانشگاهها
چون برخی از مدیران شرکتهای نرم افزاری اگه اشکالاتی ازشون گرفته بشه اونهم توسط متخصص نرم افزار اصلا طاقت نمیارن و انگار بهشون توحین شده و بسیار شدید برخورد میکنن
ما(من و دو تا از دوستانم که کمی برنامه نویسی بلدیم) شبیه این کار رو برای چند تا نرم افزار مالی مطرح تو بازار انجام دادیم و وقتی بهشون چند تا اشکال رو گفتیم انها طوری برخورکردند که انگار با دشمنانشون طرف شدن
خلاصه اینکه برخی از مدیران ما هم خیلی جنبه ندارن
و
دانشگاهها هم که اغلب در باغ نیستند.
فروشگاه لوله
چه قدر این مطلب ایده های خوب داره .
خرید گل اینترنتی
مطلب خوبی بود ولی برای ما تو ایران فرق داره
یو پی اس
شرکت فای نت ارائه کننده انواع یو پی اس ، باتری و استالایزر در ایران
http://finetco.ir
باتری یو پی اس
با سلام
ممنون از مطالب خوبتون